کارآزمایی های بالینی به عنوان مهمترین طرح مطالعاتی در بین مطالعات
اولیه، بخش عمده ای از تحقیقات بالینی را شامل می شوند. یک کارآزمایی بالینی شامل
تحقیقاتی است که می خواهد به یک سؤال علمی در بالین افراد با هدف بررسی ایمنی و
منافع احتمالی یک مداخله، مانند دارو، دستگاه یا تجهیزات پزشکی و موارد مشابه بپردازد.
بسیاری از کارآزمایی های بالینی برای ارزیابی ایمنی، کارایی و اثربخشی
داروهای جدید، دستگاه ها یا روش ها انجام می شوند. به طور معمول، محققان ابتدا آزمایشات
یا روش های جدید را در آزمایشگاه و حیوانات آزمایش می کنند. درمان ها یا روش های جدیدی
که نتایج مثبتی را نشان می دهند به کارآزمایی های بالینی منتقل می شوند. این درمان ها یا روش های جدید اغلب به چندین مرحله آزمایش (فازهای مختلف) نیاز دارند تا به طور
بالقوه به سمت تأیید دارو یا درمان جدید توسط
سازمانهای قانون گذار در این حوزه
حرکت کنند. به منظور انجام کارآزمایی های بالینی مشارکت داوطلبان
ضروری است. مشارکت یک داوطلب به محققان کمک می کند تا درنهایت راه های بهتری برای درمان،
پیشگیری، تشخیص و درک بیماری ها در انسان کشف کنند.